Efekty kształcenia

A. Efekty kształcenia w zakresie wiedzy

Po ukończeniu podyplomowych studiów „Bioetyka” absolwent:

  1. zna i rozumie podstawowe problemy filozoficzne, antropologiczne i etyczne,
  2. posiada pogłębioną wiedze na temat celów, modeli i form konsultacji etycznych,
  3. zna metody analizy, interpretacji, problematyzowania i wartościowania zjawisk z zakresu praktyki klinicznej,
  4. posiada pogłębioną wiedze na temat wybranych modeli etycznej analizy przypadków klinicznych,
  5. zna metody pracy stosowane przez konsultantów/doradców ds. etyki,
  6. ma wiedzę o interdyscyplinarnej i dwoistej naturze bioetyki oraz o jej przedmiocie i stosowanych na jej gruncie metodach badawczych,
  7. rozumie rolę jaką spełnia bioetyka w regulacji praktyki medycznej oraz jej wkład w rozwój nauk biomedycznych,
  8. rozumie społeczno-kulturowe i polityczne uwarunkowania praktyki medycznej i rozwoju nauk biomedycznych,
  9. zna i rozumie terminologię stosowaną w etyce badań naukowych,
  10. ma dogłębną wiedzę na temat problemów etycznych, jakie rodzi prowadzenie badań naukowych z udziałem ludzi, zwłaszcza badań biomedycznych, a także badań na ludzkich embrionach, materiale biologicznym ludzkiego pochodzenia oraz na zwierzętach,
  11. zna i rozumie podstawowe wartości, zasady i argumenty etyczne oraz normy prawne i deontologiczne mające zastosowanie w dyskusjach dotyczących etyki badań naukowych, zwłaszcza badań biomedycznych z udziałem ludzi, a także badań na ludzkich embrionach, materiale biologicznym ludzkiego pochodzenia oraz na zwierzętach,
  12. zna zasady i metody przeprowadzania etycznej oceny projektu badania naukowego z udziałem ludzi albo zwierząt,
  13. zna i rozumie funkcje i zasady działania komisji bioetycznych.

B. Efekty kształcenia w zakresie umiejętności

Po ukończeniu podyplomowych studiów „Bioetyka” absolwent:

  1. potrafi samodzielnie zdobywać informacje z różnych źródeł oraz posługiwać się w sposób zintegrowany wiedzą i umiejętnościami z zakresu etyki, a także normami prawnymi, organizacyjnymi i zawodowymi,
  2. merytorycznie i poprawnie argumentuje, dobiera i konstruuje argumenty normatywne i faktyczne w dyskusjach dotyczących problemów z zakresu etyki,
  3. prawidłowo identyfikuje, interpretuje i analizuje problemy i dylematy, jakie rodzi współczesna praktyka kliniczna i badawcza,
  4. stosuje metody problematyzowania, interpretacji, analizy i wartościowania zjawisk z zakresu praktyki klinicznej, wypracowane przez konsultantów/doradców ds. etyki,
  5. przeprowadza metodyczną analizę etyczną projektu prostego badania naukowego z udziałem ludzi albo zwierząt oraz sformułuje i merytorycznie uzasadnia opinię w sprawie dopuszczalności jego prowadzenia, posługując się wiedzą i umiejętności z zakresu etyki, a także właściwymi normami prawnymi i zawodowymi,
  6. poprawnie stosuje poznaną terminologię filozoficzną, etyczną i bioetyczną.

C. Efekty kształcenia w zakresie kompetencji społecznych

Po ukończeniu podyplomowych studiów „Bioetyka” absolwent:

  1. zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i posiadanych umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego,
  2. jest otwarty na nowe idee i gotów do zmiany opinii w świetle dostępnych danych i argumentów,
  3. efektywnie organizuje własną pracę i krytycznie ocenia jej stopień zaawansowania,
  4. rozumie problematykę etyczną związaną z odpowiedzialnością za trafność przekazywanej wiedzy, z uczciwością naukową oraz rzetelnością i uczciwością w sytuacji prowadzenia sporu bioetycznego,
  5. docenia wartość i znaczenie dyskusji,
  6. potrafi współpracować w grupie, w szczególności dzielić pracę i odpowiedzialność za przygotowanie projektu,
  7. docenia znaczenia refleksji bioetycznej dla rozwoju cywilizacji europejskiej, w szczególności dla rozwoju nauk biomedycznych w duchu poszanowania godności i podstawowych praw człowieka,
  8. odznacza się rzetelnością, rozwagą i zaangażowaniem w projektowaniu, planowaniu i realizowaniu działań konsultacyjnych i regulacyjnych.
Skip to content